Η αμερικανική βιομηχανία μπύρας είναι κάτι περισσότερο από κεχριμπαρένια Waves of Grain – Ινστιτούτο Μπύρας

Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο Bloomberg Tax στις 2 Σεπτεμβρίου 2022.

Ποια εικόνα σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι μια δουλειά στη βιομηχανία μπύρας; Ίσως είναι ένας εργάτης σε συνδικάτο στη γραμμή εμφιάλωσης μιας από τις παλαιότερες μάρκες μπύρας της Αμερικής—την ίδια μάρκα που έπινε ο παππούς σου πριν από 50 χρόνια. Ίσως είναι το τοπικό σας ζυθοποιείο χειροτεχνίας που προσφέρει δείγματα της πρόσφατης μικροζυθοποιίας περιορισμένης έκδοσης. Ίσως είναι ο καταστηματάρχης πίσω από τον πάγκο του τοπικού σας οινοπνευματοποιού, που προσφέρει συμβουλές φασκόμηλου για τις δεκάδες νέες μπύρες που γεμίζουν το ψυγείο.

Η αμερικανική βιομηχανία μπύρας αντιπροσωπεύει αυτές τις εικόνες και πολλά άλλα. Από αγρότες λυκίσκου και κριθαριού μέχρι οδηγούς φορτηγών, διακομιστές εστιατορίων και υπαλλήλους λιανικής, η βιομηχανία μπύρας υποστηρίζει τώρα περισσότερες από 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Αμερική. Συλλογικά, οι 6.600 φορολογούμενοι ζυθοποιοί και εισαγωγείς μπύρας που υπολογίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ άμεσα δημιουργούν σχεδόν 70.000 θέσεις εργασίας στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένων πολλών θέσεων εργασίας σε συνδικάτα. Η μπύρα συμβάλλει επίσης σε περίπου 108.000 αγροτικές και μεταποιητικές θέσεις εργασίας, οι οποίες παρέχουν τους απαραίτητους κόκκους για την παρασκευή μπύρας και τα κουτιά, τα μπουκάλια και τα βαρέλια που χρειάζονται για τη συσκευασία.

Αφού η μπύρα φύγει από το ζυθοποιείο, παραδίδεται σε μπαρ, εστιατόρια, στάδια και παντοπωλεία από περισσότερους από 140.000 εργαζόμενους σε χονδρεμπόρους και διανομείς μπύρας. Η μπύρα δημιουργεί επίσης περισσότερες από 875.000 θέσεις εργασίας λιανικής σε όλες τις ΗΠΑ, όλες υπεύθυνες για την παράδοση του φρέσκου, κρύου βαρελιού σας στο τραπέζι ή των six-pack στο καλάθι αγορών σας. Αυτά τα θέσεις εργασίας σε ολόκληρο τον κλάδο δημιουργούν περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε μισθούς και παροχές για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, καθώς και 55 δισεκατομμύρια δολάρια σε φόρους σε ομοσπονδιακό, πολιτειακό και τοπικό επίπεδο. Συνολικά, η βιομηχανία μπύρας συνεισφέρει 331 δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομικό αντίκτυπο στις ΗΠΑ. Αυτή η τεράστια επίδραση αντιπροσωπεύει περίπου το 1,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της χώρας μας.

Παρά τον εκτεταμένο αντίκτυπο της μπύρας στην αγορά εργασίας και την οικονομία των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει προκλήσεις. Πέρα από την πανδημία του Covid-19 – συμπεριλαμβανομένων των σχεδόν 600.000 άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας που χάθηκαν – η βιομηχανία μπύρας αντιμετωπίζει άλλες πιέσεις που επηρεάζουν τις ζυθοποιίες και τις εκατομμύρια θέσεις εργασίας που δημιουργεί. Τα αυξημένα ζητήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας και των βασικών εμπορευμάτων και ο αυξανόμενος πληθωρισμός έχουν επιδεινώσει αυτά τα προβλήματα.

Με την αυξανόμενη δημοτικότητα των αλκοολούχων ποτών σε κουτιά την τελευταία δεκαετία, περισσότερο από το 70% της μπύρας που παράγεται στις ΗΠΑ προέρχεται από αλουμίνιο, συνολικά 41 δισεκατομμύρια κουτιά ετησίως. Το αλουμίνιο είναι το πιο σημαντικό κόστος εισροών για τους ζυθοποιούς και αυτό το κόστος αυξάνει μόνο από τους δασμούς του άρθρου 232 για το αλουμίνιο, που επιβλήθηκαν αρχικά από την κυβέρνηση Τραμπ. Αυτοί οι δασμοί έχουν δημιουργήσει τεράστια βάρη στην αμερικανική βιομηχανία ποτών, η οποία έχει πληρώσει περισσότερα από 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε δασμούς από το 2018.

Απογοητευτικά, τα περισσότερα από τα δολάρια που πληρώνονται φαινομενικά σε δασμούς δεν φτάνουν ποτέ στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μόνο το 8% των 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αποδόθηκε σε δασμούς από το 2018 πήγε στο Υπουργείο Οικονομικών. Το υπόλοιπο 92% επέστρεψε στις τσέπες τρίτων εταιρειών στη βιομηχανία αλουμινίου που χρεώνουν στους τελικούς χρήστες, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας μπύρας, μια τιμή με δασμούς, ανεξάρτητα από την ανακυκλωμένη περιεκτικότητα του μετάλλου ή τη χώρα προέλευσης. Για την καταπολέμηση αυτού του φόρτου, το Ινστιτούτο Μπύρας εργάζεται για λογαριασμό ζυθοποιών όλων των μεγεθών σε όλη τη χώρα για να παροτρύνει την κυβέρνηση Μπάιντεν να καταργήσει τους δασμούς του άρθρου 232 για το αλουμίνιο. Με τον πληθωρισμό των ΗΠΑ στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 40 ετών, Τα τιμολόγια του άρθρου 232 προσθέτουν μια περιττή πίεση στους κατασκευαστές και αυτά τα κόστη τελικά μειώνονται στους καταναλωτές. Σε μια εποχή ιστορικού πληθωρισμού, αυτή είναι μια ακόμη αύξηση κόστους που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά οι Αμερικανοί.